Bierzmowanie

 

Bierzmowanie jest sakramentem, przez który już wcześniej ochrzczeni otrzymują przez namaszczenie czoła i włożenie nań ręki szafarza dar samego Ducha Świętego, a przez namaszczenie charakterem doskonalej łączą się z Kościołem i mocniej są zobowiązani jako prawdziwi świadkowie Chrystusa do szerzenia i obrony wiary słowem i czynem.

Moralny obowiązek przyjęcia bierzmowania.

Obowiązek przyjęcia sakramentu bierzmowania zaczyna być aktualny po przystąpieniu do pierwszej Komunii Świętej i osiągnięciu pewnego stopnia dojrzałości. Przez sakrament bierzmowania ochrzczeni jeszcze ściślej wiążą się z Kościołem, otrzymują moc Ducha Świętego i w ten sposób jeszcze mocniej są zobowiązani, jako prawdziwi świadkowie Chrystusa, do szerzenia wiary słowem i uczynkiem oraz do bronienia jej.
Podczas bierzmowania kandydat zostaje namaszczony przez biskupa olejem krzyżma na czole na znak pieczęci duchowej, znamienia Ducha Świętego, które otrzymuje jako dojrzały wyznawca Chrystusa. Darem sakramentu bierzmowania jest Duch Święty, który daje moc i radość bycia świadkiem Chrystusa w ludzkiej społeczności, a także różnorakie dary, które umożliwiają odpowiedzialną współpracę w budowaniu chrześcijańskiej wspólnoty i aktywne uczestnictwo w życiu Kościoła.
Wiek przyjmujących bierzmowanie.
W pierwszych wiekach chrześcijaństwa bierzmowanie było udzielane bezpośrednio po chrzcie zarówno dorosłym jak i dzieciom. W kościołach wschodnich utrzymała się ta praktyka do czasów współczesnych.
Inaczej jest w kościele łacińskim, gdzie Stolica Apostolska upoważniła poszczególne Konferencje Episkopatu do ustalenia wieku odpowiedniego do przyjęcia tego sakramentu.

Szafarz bierzmowania.

Szafarzem zwyczajnym bierzmowania jest biskup. Władza bierzmowania przysługuje mu z tytułu święceń biskupich.
W poszczególnych jednak wypadkach z ważnej przyczyny, jak np. bardzo duża liczba bierzmowanych czy brak czasu, może dobrać sobie do pomocy prezbiterów, aby udzielić tego sakramentu. W stosunku do osób znajdujących się w niebezpieczeństwie śmierci, bierzmowania może udzielać proboszcz, a nawet jakikolwiek prezbiter (kapłan).

Świadek bierzmowania.

Podobnie jak przy chrzcie, tak i przy bierzmowaniu przyjmującemu sakrament powinien towarzyszyć świadek. Jego powinnością jest troszczyć się, aby bierzmowany postępował jak prawdziwy uczeń Chrystusa i wiernie wypełnił zobowiązania, wynikające z tego sakramentu. Świadkiem bierzmowania może być ten kto:
? Jest wyznaczony przez przyjmującego bierzmowanie lub jego rodziców, a w razie ich braku przez proboszcza lub szafarza bierzmowania; jest do tego odpowiedni i ma intencje pełnienia tego zadania.
? Ukończył 16 lat życia, jeśli biskup diecezjalny nie określi innego wieku albo proboszcz lub szafarz nie uzna za uzasadnione dopuszczenie wyjątku.
? Jest katolikiem bierzmowanym i przyjmuje Eucharystię oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiednie do podejmowanej funkcji.
? Jest wolny od jakiejkolwiek koniecznej kary, wymierzonej lub zdeklarowanej.
?Nie jest ojcem ani matką bierzmowanego, może być współmałżonkiem.
Zaleca się by świadkiem był chrzestny lub chrzestna, albo ktoś bliski, najlepiej z rodziny, który zna i może potwierdzić, że kandydat jest dojrzałym chrześcijaninem. Nie wyklucza się jednak możliwości wyboru innych osób na świadka bierzmowania.

Przygotowanie do sakramentu.

Na rodzicach i duszpasterzach spoczywa obowiązek troski o to, aby kandydaci zostali właściwie przygotowani do przyjęcia bierzmowania i w odpowiednim czasie do niego przystąpili. Przyjęcie tego sakramentu daje możliwość: wstąpienia do nowicjatu i dopuszczenia do święceń kapłańskich, do zawarcia małżeństwa oraz pełnienia zadania chrzestnego i świadka bierzmowania. Przyjmujący bierzmowanie wybiera sobie imię świętego lub błogosławionego patrona, który ma być przez niego znany, przyzywany i naśladowany.

Przygotowanie do przyjęcia bierzmowania trwa 2 lata i obejmuje:

? Katechezy – mające na celu poszerzenie i ugruntowanie u kandydatów wiedzy religijnej oraz zachęcenie ich do służby bliźniemu.
? Celebracje liturgiczne- które dają przygotowującym się do bierzmowania możliwość wtajemniczenia w liturgię, umiłowania Eucharystii, uczenia się życia we wspólnocie Kościoła.
? Praktyki pierwszych piątków miesiąca – mające służyć dobru duchowemu kandydatów (możliwość pracy nad sobą i kierownictwa duchowego), uczestnictwo w nabożeństwach różańcowych, Roratach, Drogach Krzyżowych.

Warunki przyjęcia do bierzmowania dorosłych:

Kandydat jest przygotowywany do przyjęcia sakramentu w swojej parafii.
Przy zgłoszeniu wymagane są następujące dokumenty:
? zaświadczenie wydane przez miejscowego duszpasterza potwierdzające przygotowanie do przyjęcia bierzmowania oraz spełnianie odpowiednich kwalifikacji moralnych wymaganych od kandydatów do bierzmowania;
?wypełnione świadectwo bierzmowania na specjalnym formularzu;
? potwierdzenie przystąpienia do sakramentu pokuty przed bierzmowaniem;
?metryka chrztu /do wglądu/.